Góry Stołowe to pasmo górskie jedyne w swoim rodzaju. Jego oryginalne formacje skalne robią ogromne wrażenie, co oczywiście wiąże się z dużym zainteresowaniem turystów. W szczycie sezonu najpopularniejsze atrakcje odwiedzają tłumy zwiedzających, dlatego, jeśli ktoś chce uciec od zgiełku, warto zwrócić uwagę na mniej znane, a równie ciekawe Radkowskie Skały, które również należą do tego pasma górskiego. Dlaczego jeszcze warto je odwiedzić i jak zaplanować wyprawę? Sprawdź!
Radkowskie Skały – gdzie się znajdują i czemu warto je odwiedzić?
Gdzie znajdują się Radkowskie Skały? W południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Środkowych, w paśmie Gór Stołowych. Zlokalizowane są na południe od miejscowości Radków, a konkretnie na wysokości 600-700 m n.p.m. Na Radkowskie Skały w Górach Stołowych składają się formy skalne o niezwykle fantazyjnych kształtach, które wznoszą się niemal pionowymi ścianami. Razem z filarami skalnymi tworzą skupisko w rodzaju muru osiągającego wysokość nawet do 100 m. Pomiędzy skałami oraz ich grupami biegną fantazyjne żleby, tunele, głębokie szczeliny czy labirynty.
Decydujący wpływ na to, jak powstały Skały Radkowskie ma ich struktura. Tworzą je bowiem piaskowce ciosowe dolne, osadzone na marglach, co sprawia, że są one podatne na procesy erozyjne. Przez miliony lat wiatr i woda kształtowały skały do formy, którą mają obecnie i ten proces wciąż trwa.
Dojazd i parking – Radkowskie Skały
Ze względu na ograniczone możliwości transportu warto samochodem wybrać się na Radkowskie Skały. Jak dojechać w to miejsce? Atrakcja znajduje się w pobliżu Radkowa i Wambierzyc. Aby się do niej dostać, najlepiej kierować się drogą nr 378 w stronę Karłowa. Przy jednym z ostrych zakrętów zlokalizowane jest wejście na szlak na Radkowskie Skały. Parking znajduje się jednak kilkaset metrów niego. Trzeba więc przejść po asfaltowej szosie i minąć parę ostrych zakrętów, aby dostać się do miejsca, gdzie rozpoczyna się szlak. Za postawienie samochodu nie jest pobierana żadna opłata, trzeba jednak pamiętać, aby nie parkować go poza wyznaczonym terenem. Na obszarze Parku Narodowego Gór Stołowych podlega to bowiem surowym karom.
Radkowskie Skały – trasa
Jak przejść Radkowskie Skały? Trasa, która uchodzi za najpopularniejszą ma postać pętli o długości 2 km. Szlak na Radkowskie Skały rozpoczyna się przy Szosie Stu Zakrętów na wysokości 650 m n.p.m. Większość turystów poleca pójść najpierw trasą zieloną, a potem wrócić niebieską, co w całości powinno zająć około 1-1,5 h. Przejście nie jest wymagające, dlatego nic nie stoi na przeszkodzie, aby wybrać się na Radkowskie Skały z dziećmi.
1. Radkowskie Skały – szlak zielony
To najlepsza opcja, żeby rozpocząć wycieczkę na Radkowskie Skały. Szlak ma mniej więcej 1 km długości i prowadzi leśną ścieżką. Po drodze mija się korony drzew, Radkowskie Skały i filary skalne, które mają oryginalne nazwy, np. Zła Pułapka, Leśna Igła czy Dromader. Warto jednak puścić wodze wyobraźni i samemu ocenić, co przypominają formacje. Ze względu na łatwy stopień trudności trasa zielona nadaje się do przejścia praktycznie o każdej porze roku. Jesienią i zimą często spowija ją mgła, co dodaje wycieczce jeszcze więcej uroku.
2. Radkowskie Skały – szlak niebieski
Kierując się szlakiem zielonym, po jakimś czasie można dotrzeć do szlaku niebieskiego, który prowadzi do punktu kulminacyjnego wyprawy – tarasu widokowego na skalnym murze. Tutaj da się wejść na sam szczyt wysokich na nawet 100 m skalnych baszt, wcześniej widzianych z dołu. Przy sprzyjającej pogodzie można z nich zobaczyć Radków i Góry Stołowe, w tym Szczeliniec Wielki. Trzeba jednak zachować ostrożność, bo na skałach nie ma żadnych barierek, co zwłaszcza przy trudnych warunkach atmosferycznych wiąże się z ryzykiem wypadku.
Wszystkich, którzy chcą zobaczyć Radkowskie Skały, Skalne Grzyby, a także pozostałe atrakcje Gór Stołowych, serdecznie zapraszamy do Resortu Szarotka. Oferujemy noclegi w Zieleńcu, w komfortowych warunkach i z dostępem do strefy SPA i basenu. Nasz obiekt to doskonała baza wypadowa do wycieczek po całej Kotlinie Kłodzkiej!
Zdjęcie: Marek Mróz CC BY-SA 4.0
